Zmarł dr Stanisław Zając
Z głębokim smutkiem informujemy, że zmarł dr Stanisław Zając: wieloletni pracownik Zakładu Dydaktyki Geografii w Instytucie Geografii, wybitny specjalista z zakresu celów nauczania, autor wielu podręczników szkolnych i zeszytów ćwiczeń, erudyta, a nade wszystko wspaniały i nietuzinkowy Człowiek.
Msza Święta pogrzebowa odbędzie się 9 grudnia 2021 r. o godzinie 13:00 w kaplicy cmentarnej na cmentarzu w Dąbrowie Tarnowskiej, po czym nastąpi odprowadzenie na miejsce wiecznego spoczynku. Przede Mszą Św., o godz. 12:30 będzie odmawiany Różaniec w intencji zmarłego.
Stanisław Zając urodził się 5 lipca 1938 roku w Oleśnicy, w powiecie Dąbrowa Tarnowska. W latach 1957-1961 studiował geografię w WSP w Krakowie. Pod kierunkiem prof. dr M. Dobrowolskiej wykonał pracę magisterską Migracje ludności Szczucina w latach 1945-1960 na tle stosunków społeczno-gospodarczych. W ramach doskonalenia zawodowego ukończył Podyplomowe Studium Współczesnej Dydaktyki Z Elementami Pomiaru Dydaktycznego w WSP w Bydgoszczy.
Po ukończeniu studiów przez rok pracował w Pracowni Planowania Regionalnego w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Krakowie. W 1962 rozpoczął pracę w IG WSP w Krakowie, jako asystent, a od 1968 na stanowisku adiunkta. Stopień doktora uzyskał w 1968 nadany przez radę Wydziału Geograficzno–Biologicznego WSP w Krakowie na podstawie rozprawy Szkolnictwo średnie w regionie krakowskim na tle jego potrzeb społeczno-gospodarczych, której promotorem był prof. dr R. Mochnacki. Do końca swojej aktywności zawodowej, czyli do roku 1999, S. Zając prowadził wykłady, ćwiczenia i seminaria z dydaktyki geografii. Był opiekunem kilkunastu prac magisterskich. W latach 1981-1984 pełnił funkcję wicedyrektora IG, wtedy m. in. zorganizował konwersatorium z dydaktyki szkoły wyższej. Równocześnie z pracą w WSP przez wiele lat uczył w Szkole Podstawowej Nr 29 i nr 199 w Krakowie oraz w III LO, IX LO i XIV LO w Krakowie.
Dorobek naukowy S. Zająca obejmuje 79 pozycji. Tematyka Jego publikacji związana była z celami nauczania, szkolnymi podręcznikami i zeszytami ćwiczeń, materiałami pomocniczymi dla nauczycieli geografii, nauczaniem geografii Polski i geografii regionalnej świata. Do najważniejszych pozycji książkowych S. Zająca należą: Geografia, klasa VIII (wyd. 1-1971, wyd. 12-1984, wspólnie z B. Prokopek), Materializm funkcjonalny w nauczaniu geografii (1980), Klimatologia w szkole (1980, wspólnie z B. Pydzińskim), Geografia 5. Krajobrazy Ziemi (wyd. 1-1982, wyd. 13-1998, wspólnie z S. Piskorzem), Cele nauczania geografii (1991), Zarys dydaktyki geografii (1995, 1997, współautor).
S. Zając był wieloletnim członkiem Komitetu Okręgowego Olimpiady Geograficznej i Nautologicznej w Krakowie. Czynnie uczestniczył w pracach PTG, będąc członkiem zarządu Oddziału Krakowskiego. Za swoje zasługi otrzymał: Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złotą Odznakę PTG, Złotą Odznakę Miasta Krakowa, Złoty Krzyż Zasługi oraz dwukrotnie zespołową nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia.
Dr S. Zając, zarówno wśród społeczności Uniwersytetu Pedagogicznego, Instytutu Geografii, jak i w środowisku dydaktyków geografii z całej Polski, był darzony wielkim szacunkiem i uznaniem za Jego wszechstronną wiedzę o świecie, umiejętność prowadzenia inteligentnej i autentycznie naukowej dyskusji na najwyższym poziomie, cenne riposty oraz ogromne poczucie humoru i dystans do samego siebie.
Jako członkowie Katedry Badań nad Edukacją Geograficzną (wcześniej Zakładu Dydaktyki Geografii), w której dr Stanisław Zając przepracował całe zawodowe życie, pragniemy podkreślić, że naszego Drogiego Kolegę na zawsze zapamiętamy jako niedościgniony wzór specjalisty kształcącego przyszłych nauczycieli geografii, który wypracował „swoją markę” i styl pracy dydaktyczno-naukowej, jako Człowieka wielkiej wnikliwości, niebywale oczytanego i autentycznie zatroskanego o jakość szkolnej geografii.
