prof. dr hab. Adam Łajczak

Publikacje: PDF

Geograf, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego, geomorfolog, hydrolog, geoekolog. W Instytucie Geografii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie pracuje od 2013. Wcześniej pracował w Instytucie Geografii PAN (Zakład Geomorfologii w Krakowie), w Instytucie Ochrony Przyrody PAN w Krakowie i na Uniwersytecie Śląskim (Wydział Nauk o Ziemi w Sosnowcu).

Autor ponad 200 oryginalnych artykułów naukowych i popularno-naukowych, kilkunastu monografii, kilkudziesięciu rozdziałów w monografiach (krajowych i zagranicznych, ponad 200 referatów i posterów zaprezentowanych na konferencjach naukowych zagranicznych i krajowych.

Członek wielu organizacji naukowych zagranicznych (m.in. International Association of Geomorphologists; International Association of Hydrological Sciences; European Geosciences Union; DENUCHANGE; Mieżwuzowskij Nauczno-Koordinacionnyj Soviet po Probliemam Erozionnych i Rusłowych Processov) i krajowych (m.in. Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich – kierownik Sekcji Antropogeniczne Przemiany Rzeźby; Man &Biosphere; Polskie Towarzystwo Geograficzne; Komitet Zagospodarowania Ziem Górskich; Komitet Gospodarki Wodnej PAN), a także Regionalnej Rady Ochrony Środowiska w Krakowie, Rady Naukowej Babiogórskiego Parku Narodowego, kolegiów redakcyjnych czasopism (m.in. Geographia Polonica – członek International Advisory Board).

Kieruje Katedrą Geoinformacji i Badań Geośrodowiskowych w Instytucie Geografii UP. W 2018 r. z dr Roksaną Zarychta rozpoczął badania w zakresie geomorfologii miast (temat koordynowany przez Grupę – Geomorphology and Society w ramach IAG i EGU). Z tego zakresu zostały wygłoszone w 2019 r. referaty na Regionalnej Konferencji IAG w Atenach, na Komisji Nauk Geograficznych PAN w Krakowie oraz na zebraniu naukowym Instytutu Geografii UP.

Promotor kilku prac doktorskich, ponad 100 prac magisterskich (poza UP). Zrecenzował ponad 40 prac habilitacyjnych i 10 wniosków o awans profesorski. Promotor ponad 50 prac licencjackich wykonanych w Instytucie Geografii UP.

Uczestniczył w organizacji kilkunastu konferencji naukowych krajowych i kilku zagranicznych. Na konferencjach zagranicznych wygłosił 10 referatów zamawianych. Zrecenzował ponad 100 artykułów do czasopism naukowych krajowych i ponad 50 do czasopism zagranicznych.

Jest współautorem i współredaktorem podręcznika geomorfologii Polski – „Współczesne przemiany rzeźby Polski„ (2008) oraz jej nowej wersji (2020).

Autor kilkudziesięciu prac o charakterze aplikacyjnym, m.in. planów ochrony parków narodowych, parków krajobrazowych i wielu rezerwatów przyrody w południowej Polsce.

Główne problemy badawcze:

• rzeźba glacjalna i peryglacjalna gór
• transformacja holoceńska stoków w Beskidach
• transformacja rzeźby den dolin pod wpływem zapór wodnych
• denudacja chemiczna stoków osuwiskowych
• eksploracja gór przez człowieka w ujęciu historycznym, skutki geomorfologiczne
• antropogeniczna degradacja torfowisk górskich
• funkcjonowanie górnej granicy lasu

Obszary badań:

• Karpaty i przedpole
• inne masywy górskie (Kaukaz, Alpy)
• dolina Wisły
• Wyżyny Polskie

Uczestnik wielu wycieczek pokonferencyjnych i ekspedycji, m.in. Himalaje, Wyżyna Tybetańska, Góry Fańskie, Ural, Ałtaj, Mongolia, Góry Skaliste (USA, Kanada), Wyżyna Abisyńska, Góry Atlas, Afryka Południowa, Amazonia, Jawa, Borneo.

Zajęcia dydaktyczne w roku akademickim 2019/2020:

• Geoekologia – wykład
• Paleogeografia holocenu – wykład
• Geografia Regionalna Polski (cz. fizyczna) – wykład, ćwiczenia
• Geografia Fizyczna Polski – wykład, ćwiczenia
• Procesy katastrofalne w przyrodzie – wykład, ćwiczenia
• Wykład monograficzny
• Ekofizjografia – wykład

Prywatne zamiłowania: narty, pływanie, zwiedzanie świata, starożytne cywilizacje.